De selectiewedstrijd,

En zondag was het dan zover. Na twee opbouw jaren beginnen we nu de vruchten te plukken van de groeiende populariteit van de KKK-DDD (klokkende kreunende klimmers & duikende dwalende dalers .... wat was het ook al weer?). Om negen uur zondagochtend tuutert Okke de hele buurt bij mij wakker. Hij vindt het te koud om aan te bellen, zo koud is het. Snel mn fiets op’t inmiddels vertrouwde en afgeleefde imperiaal achter op de citroen. Dan vol gas naar Meppel om ons op tijd bij Jan te melden. De tijd hebben we ingehaald, en rond tienen zitten we als eerste aan een bakkie leut bij Jan. De anderen druppelen binnen met rooie neuzen. Beetje angstig voor wat komen gaat. De die-hards van afgelopen jaar die de Gavia hebben meegemaakt schetsen nog maar eens de barre taferelen die we daar op de top hebben doorgemaakt. Neusjes veranderen nu van rood naar bleek.
De kaarten van France – sud-est komen op tafel en met dikke viltstiften worden alle mogelijke alternatieve routes van Geneve naar Nice geschetst. Kortom…… de kaart is na een halfuurtje zwart. Wel wordt de pijn nu verdeeld over zeven in plaats van zes dagen…. tenminste als er niet gelijk 200km extra wordt bij geplust…… Dan de logistiek. Dat wordt een groter probleem. Dat heb je na een paar jaar succes… het worden vedettes. Iedereen gooit zijn eisen op tafel. David wil dat we hem ophalen uit Berlijn. Rijn wil dat zn tandem meegaat, omdat zijn zoon ook meemoet. Jan weigert te voren mee te trainen. Boudewijn wil langs alle chocoladewinkels, voor zijn herstel dieet. Okke bij wil minstens 100km afstand tot Alpe d’huzes, want die wordt gelijktijdig gefietst. Chris is gelukkig makkelijk (zoals altijd). Frank wil langs alle campings waar Maris verblijft die week, maar hij weet nog niet waar. Kortom…… bikkelharde onderhandelingen. Je wil niet weten hoe groot het excelsheet is waar we alle variabelen instoppen, waar we langs moeten, waar wie aansluit bij de groep, wie met eigen auto, groepsauto, vliegtuig of trein gaat, idem voor de fietsen, diëten, massage-wensen, apotheekwensen, etc. Over één ding zijn we het wel (nagenoeg) eens. Het wordt week 23. Ca vanaf 31 mei t/m 8 juni. …..jaja in 2014.
Ik denk dat ik voor iedereen maar even een contractje opstel om alle voorwaarden, rechten, verplichtingen, compensaties, specificaties voor de fietsen (geen hulpmotoren!!!), vast te leggen. Tja dat is het offer van de verdere professionalisering van de KKK-DDD.
Jan had met zijn epo geknoeid dus kan deze eerste voorselectieronde niet mee fietsen. Chris had ook een vage reden om niet mee te fietsen. Hij dacht dat hij al als kopman was aangewezen of zo. De rest hijst zich met gezonde tegenzin in de diverse laagjes. Jan offert zich wel op om als ploegleider zijn voorbereide tocht te begeleiden. We laten de woonkamer een giga puinzooi achter aan openstaande en bij voorbaat meurende mannensporttassen.
Jan belooft een klein anderhalf uur fietsen. NIET DOOR STAPHORST…. want dat schijnt dan kabeljauwse twisten op te leveren als we de kerkgangers kruisen. Dus met een grote boog om deze enclave heen. Dus gods beloning is…… een straffe tegenwind in uur 1. Rijn demonstreert zijn vroege vorm en demarreert uit het vertrek over de eerste brug. Het peloton ligt gelijk in 3 stukken. Zoals gebruikelijk laat het peloton de vroege vluchters gaan. Laten mij tussen peloton en vluchters in de chasse patat hangen. Boudewijn moet vrezen voor zijn selectie. Hij moet zijn zware marathontrainingen bekopen met een plaats vlak voor de bezemwagen.
Eigenlijk is het best wel een lekker tochtje. De zon scheen namelijk continue. Ik dacht eerst dat er sneeuw lag, maar dat bleek strooizout te zijn dat rijkelijk was verspreid als gevolg van de paranoia van de gemeentes.
Na de tocht de nabespreking, evaluatie, verbeterpunten, aanpassing van de medicamenten de komende tijd, acties komende tijd om te komen tot ÉÉN viltstiftstreep ipv 500, raming maken van de te maken hoogtemeters, en routedetaillering. Dan soep en brood, voor zover de meesten al niet staart tussen de spaken zijn vertrokken. De double-die-hards blijven nog effe nahangen….
Maarr…. voorlopig…… heeft iedereen de voorselectie overleeft.

Tot de volgende briefing……. voorbeschouwing…..