De karavaan verplaatst....

Excuus voor de dag vertrging van dag 1, maar de wifi van Youth Hostel Geneva was naadje. Ik weeter geen Frans woord voor.


De dag nadat de Colombianen de rest van de wereld in de Giro hebben vernederd is de grote vraag......? Wat doen ze in de KKK-DDD? Weten de toppertjes uit Nederland deze ukkies wel uit het roze, bolletjes en andere kleurige truien te houden? Om zeven uur verzamelen te Kolmeer. Althans voor mij en David. Met moeite weet ik Si mone uit bed te krijgen. Snap ik niet. Is toch leuk vroeg op staan en een stel ouwe pubers uitzwaaien? Ze blijkt niet de enige. Miriam komt er niet eens meer voor uit bed. Nu snap ik waarom we bij Okke verzamelen. David geeft een verdacht slap handje..... als dat maar goed gaat. Maar goed dat Okke en ik de kinderhoofdjes uit de etappes hebben geschrapt. Dat trekt die jongen niet.
Om kwart over zeven of zo, rijden we al onder ons 2e aquaduct door. Dat belooft wat. De opening apps schieten over Nederland heen. In Houten en Hengelo zijn ze inmiddels ook wakker. A huit heures Boudiwijnie est arrivé a Animaux, avec velo. Rijn en Casper pikken m daarop van de trein en rijden naar de rendez vous te Zevenaar (AC). De eerste gemeenschappelijke koffie wordt er in gegoten. En de ploeggenoten stellen zich weer effen voor. Voor jullie wellicht ook handig.
Okke: (hoofd kakakadeedeedee'er). Weg kapitein. Goed voor-seizoen gehad. ;
David: klassieke renner. Ging dit seizoen voor Parijs-Roubaix. Helaas door stuurfoutje in training slap handje gekregen, maar ook nieuwe fiets. Is onderweg bovenzinnig geïnteresseerd in HOP.;
Boudewijn: tweede jaars. Manifesteerde zich vorig jaar goed..... maar wil persé zijn knuffel mee......(?)..... tja.....;
Rijn: lichtelijk overtraind, krijgt problemen in de bergen met de echt goed getrainde mannen (Quintana en zo);
Frank: terug van weggeweest. Heeft thuis de productie verdubbeld, en mag van Maris weer van huis. Z'n schoonmoeder brengt 'm persoonlijk naar de start. We vragen ons af of ie nu twee aanhangers achter de fiets hangt gevuld met kind;
Harry: perfect afgetrainde kopman. Precies op streefgewicht. 623 om 't Sneekermeer gefietst, en vorige week ook nog tien andere meren;
Casper: is als jonge talentvolle ploegleider/lijder aangetrokken. Ik heb van m begrepen dat hij deze tocht gaat experimenteren met oortjes met een van de knechten... waarschijnlijk Rijn.
Jan: last but absolutely least.... helaas. Heeft moeten afhaken enkele dagen terug. Betrapt met plasje of zo... wellicht de where-abouts..... beetje geheimzinnig... nou dan weet je het wel. We proberen uit te zoeken hoe en wat...
Na de koffie duiken we Duitsland in. Had ik even geen rekeningmee gehouden. Geen visum voor aangevraagd. we gokken het erop. Om circa 13u de volgende stop ergens bij Koblenz. Bij bestelling van goulash soep komt het gespreksonderwerp op zaad en of iedereen het doorslikt....???? Een prijs voor degene die het verband snapt. Er wordt niet geïnvesteerd in nieuwe knuffels. Okke heeft geen zakgeld mee denken we. Dan verder, langs 200m windmolenvleugel, richting Basel. We commanderen Frank een pizzeria te zoeken. Hij is er namelijk al. Zn schoonmoeder rijdt pittig door namelijk.
Na een middagdutje achterin stoppen we met gierende remmen......... ergens .... jn ....... geen idee. Zuid Duitsland of zo. Wacht even ... vlak voor de grens, want David moest nog een vignet-CH scoren. Na het ledigen van een fiks aantal blazen, het was een pelfie waard (pis-selfie), maar we hebben het discreet gehouden. Dan het laatste rukkie. Trillend en wijfelend overhandigd Rijn de autosleutels aan Casper. Hij wil ze nog teruggrissen, maar met drie man houden we hem in bedwang. Casper grijnst en zoekt al de eerste Porsche om achter aan te scheuren. De grens over, serieus naar de nog bloedserieuzere douane beambten knikkend, Basel in. De A1 richting Lausanne. Dan beginnen de eerste tegenslagen. Inmiddels ook traditie. Frank belt. Was al een paar uur niet App-actief, wat al verdacht was. Hij belt in de buurt van Bern, nabij Tingley museum - de moeite waard volgens Okke - meldt Frank zich. Met zijn traditionele binnenkomer. 'De oto is stuk'. Ik dacht nog, die Dacia Duster gaan toch wel langer mee, maar het blijkt nog de 307 met 4 Mkm te zijn. Turbo aan gort gereden. Dus onze logistiek manager wordt in stelling gebracht om dit probleem op te lossen. Communicatie van de oplossing gaat wat moeilijk, want alle mobielen in auto-1 blijken leeg te zijn, en laden gaat niet in een Ford (?). Met de laatste sms'jes weten we Frank wat te kalmeren. Na enkele rondjes om het Geneva Youth Hostel te hebben gereden, voordat we door hadden, dat we er omheen reden, organiseren we parkeerplaatsen in de kelder voor twee tuuts, en drie ringrings. Pasjes is erg ingewikkeld. We hebben er tien. Acht personen, verdeeld over kamer 16 en 17, waarvan er twee niet komen, en een voor auto resp. fietsuhhok. De keycards zijn identiek. Dus chaos. Auto David leeg. Auto Rijn omgebouwd tot ploegleiderauto. Met zijn 6'en eten in pizzeria 'Venezia'. Vijf pizza en één tagliatini. Allemaal goed stapelbaar. Dan naar het Hostel gerend. David en team v. Lynden duiken in de auto's, en racen naar het vliegveld. Auto stallen voor Brouwer junior die later deze week even over komt per easyjet om de auto even van Geneve naar Nice te rijden, en vervolgens weer terug te vliegen. Wat de jeugd al niet leuk vindt tegenwoordig. Met zn 3'en weer terug naar hotel. Frank heeft al wel zn bagage in 't hotel gedumpt. Maar op de fiets terug naar camping in Thonon geracet. Kan niet zonder Maris en skoanmoeke. Morgen fietsen we naar Bon-en-Chablais en hopen daar Frank te treffen. Casper dient tussen ons op-en-neer te rijden en onze routes wat bij te sturen. We besluiten tot een deelname verbod voor Frank voor volgend jaar, tenzij die Dacia Duster er komt (een nieuwe wel te verstaan).
Youth Hostel heeft beperkte wifi, ofwel alle 500 pubers zijn gelijktijdig aan het aaivonen, aaipetten, o.i.d. Dus wellicht verschijnt dit artikelke wat later dan gewenst.


Bergfantje.