Tappa Finito

Wat heerlijk wakker worden met de wetenschap dat je niet gelijk na ’t ontbijt 8% omhoog hoeft te beuken….. Alleen die heerlijke wetenschap zorgt dat ik heel vroeg wakker ben…. of was het omdat de kamerbemanning elkaar afwisselt met toiletbezoeken. Voor mij nog een levensgevaarlijke belevenis gezien ik me uit de bovenslaper moet werken via een op scherp staand trappetje, zo merk ik later als het ligt is. Desalniettemin, heel vroeg is iedereen klaarwakker en wordt het prima ontbijt genuttigd. Nog effe improviseren met doseren met het senseo-alternatief. Dan fluks Auto 1 & 2 laden, fietsen erop. Henk laat zien dat ie z’n c***n grappen nog niet is vergeten, en doet alsof ie de sleutels van de fietsendrager heeft zoekgemaakt. Op straffe van nog een dag fietsen in de zonnige omgeving komen ze dan toch boven water. Wie wil er nu nog fietsen….! Na nog een zinderende beklimming en afdaling, maar nu per auto rijden we bij Bolzano de tolweg op. Ook dit laatste stukje regionale weg nodigt uit tot herhaling van dit fietsbezoek alhier om die laatste dag nog eens goed over te doen. Vanaf Bolzano rijden we over de snelweg nagenoeg de zelfde route als tappa cinq. De dag die bij mij spaak liep. Bijna niet voor te stellen als je daar rijdt dat we dat op, onder en naast die tolweg ook gefietst hebt, je ziet amper die mogelijkheid tot ander vervoer als je op die tolweg rijdt. Het is bar en boos druk op de weg. Weekend-, vakantie- en vrachtverkeer en bij tijd en wijle ook bar en boos weer. Niet ver van ons vandaan zien we de van versgevallen sneeuw witte bergen vanaf ca. 2000m hoogte. Hoogtes waar we met de fiets afgelopen week dus ook zijn geweest. De files beginnen vanaf Kufstein en eindigen ergens voorbij Munchen. We zien terplaatse nog ergens een kettingbotsing ontstaan aan de andere kant. De eerste ETA van 18u te Hengelo, loopt minstens 3u vertraging op door dit al. De regen duurt tot voorbij Neurenberg, waarna we eindelijk weer eens zien wat schaduw is. De tocht loopt verder (gelukkig) betrekkelijk saai.
Ergens, geen idee meer waar, gaan we voor een bak koffie met wat erbij om Auto 2 de gelegenheid te geven de hopeloze achterstand waar we ze op gereden hebben, in te halen. We plunderen gelijk de broodjes en gebaksvitrine. Na 5 saaie en nutteloze uren (behalve dan dat we 5u dichter bij huis komen) doen we nabij Kassel voor de verandering de Pizza KFC aan. Voor mij 100 jaar geleden dat ik daar geweest ben. Voor de urinoir heb ik daar een goed gesprek met een peuter, die vraagt “Brachen Sie auch?” Met samengeknepen lippen terwijl ik m’n gulp openwurm mompel ik “Ja ja ich brauche auch”. Ik denk nog zal ik ‘m helemaal onderspetteren zo’n Duitse smurf. Maar net op tijd stapt Boudi met een grote grijns uit het toilet achter me. Ik berg maar snel mn tuinslang op. Snel het beetje kip met kilo’s paneer naar binnen gewerkt en weer in de tuut. Merkwaardigerwijs liggen er op de gehandicaptenparkeerplaats 2 nette damessandalen. Volgens Henk van islamieten die denken dat het een moskee is ……. Dan zijn ze wel echt aan een specsavertje toe….
Dan verder voor de volgende 3uur saai triviaal geouwehoer………… De E.T.A.’s worden wat duidelijker. We schatten rond 9u in Hengelo. De respectievelijke thuisfronten over het hele land worden hiermee geconfronteerd, en de scenario’s denderen weer door de ether. Wel of niet een overnachting in huize Rip?? That’s the question …. Of zoals ze daar zeggen …. Dazz moar de vroag, moar geeff mie d’r erst moar’n biertje?!! Uit voorzorg zijn de kamers door Tineke in orde gebracht. We durven nu de snelweg met al zn wegwerkzaamheden wel te nemen, gezien de drukte. Met steeds mooier weer en een prachtige rode zonsondergang voor ons rijden we richting grens en er zelfs ook overheen. Ook nu redden we het niet voor ’t donker. Na nog een inventarisatieronde besluiten we toch vanavond nog door te rijden naar Friesland. Auto 2 is inmidels wel los gereden, want Rijn doet nog een poging om nog een van z’n mysterieuze tantes te bezoeken, maar wederom mislukking. In huize Rip volgt de hereniging, het lossen der bagagen van 2 pelotononderdelen, nuttiging van heerlijke Nederlandse koffie ipv die ingewikkelde italiaanse koffie’s, korte evaluatie en het afscheid met de andere afdelingen van het land. We rossen in toch wel vorderende vermoeidheid, verder richting Friesland en de hoeveelheid snedige edoch triviale opmerkingen zakt wat in en iedereen is inmiddels het slechte weer al weer vergeten en zwelgt in de goede herinneringen van de afgelopen week….. Het hangt er om of we (in ieder geval ik) zaterdag of zondag thuis aankomen. Ik denk dat het twee voor twaalf is. Henk haalt de laatste trein niet meer, dus blijft nog even de nacht in het practige Sneek over. Nog een drankje, maar dan toch snel horizontaal na een hele lange onvermijdelijk lange dag. Maar gelukkig zonder problemen gehaald. Simone heeft onze aankomst niet kunnen uitzitten en is al bewusteloos, maar wij ook heeeel erg snel. Tot de nababbel-editie…………..

Deze avonturen werden voor u beleefd door: Boudewijn, Casper, Frank, Harry, Henk, Okke en Rijn en nog talloze figuranten die we onderweg tegenkwamen. De mogelijheid is niet uitgesloten dat volgend jaar we de dorpen gaan doen met onuitsprekelijke Baskische namen…… althans dat leverde een eerste korte inventarisatie op, maar ook rondje Noorwegen, Kaukasus, Turkije, Atlasgebergte is nog niet definitief uitgesloten…… we houden jullie op de hoogte…..

WELTERUSTEN………