..heerlijk weer tegen muren omhoogbeuken....

Belachelijk vroeg weer gerommel in de keuken van lieden die geen rekening houden met een niet sluitende slaapkamerdeur die in de keuken uitkomt. Gierende fluitketels, ongegeneerd vrolijk gefluit bij de gedachte aan fietsen en klimmen .... en ook nog het gefluit van stomme Duitse tuinvogels .... die ook vannacht Reintje de Vos hebben overleefd.
Toch maar eruit dan..... We storten ons op de voorraad. Analyses worden gemaakt van de ploegentakketiek in de etappe vandaag. Doel schijnt de Rursee te zijn. Veel geschikte kaffee-stubes mit gute apfelkuchen..... zo wordt beloofd. Ben benieuwd.
We wachten nog uren op onze bierbrouwer van het peloton. Rond 9.15 realiseert hij z'n rond 9u gegeven E.T.A. Na het uitdelen van de bierbidons door Boudewijn, MOETEN we uiteindelijk toch onze rossen bestijgen.
We pakken dezelfde richting als gisteravond David en ik deden. Alleen nu gewoon de grote weg, zodat je in de afdaling met 60 per uur gewoon slaperig nog wat kan slingeren..... Wat we ook doen om onze reflexen en fietswegligging te testen.
Via Hellental begeven we ons naar het parcours om de Rursee. Een menselijk product a.g.v. een stuwdam. De parcoursbouwer heeft aardig wat hobbeltjes in de etappe van vandaag gebakken. 6 stuks volgens Okke. Het dreigt af en toe wat in de lucht, maar het blijft redelijk droog, en af en toe zelfs ein kleines wasseriches sonnchen..... De kuiten herinneren zich weer wat klimmen was. Na diverse pogingen tot vroege ontsnappingen komt het gehele peloton in gesloten formatie aan in Woffelsbach (??). Bij een prachtige imbiss op een belvedère besluiten we tot een koffiestop. Omdat we te weinig kleingeld hebben, besluten we er een lunch van te maken, zodat we met de grote flappen kunnen afrekenen.
Bij vertrek passeert als lokkertje een vrouwenpeloton ons in dezelfde richting als wij moeten. Dat geeft de mannen energie, en met ongekend tempo zetten we de achtervolging in. Deze zakt behoorlijk in als de dames een time-out nemen.
Gelukkig is Rijn er nog niet bij vandaag, dus we kunnen het tempo na 60km gewoon handhaven.
Na nog een heftig beklimminkje van ca. 1km met ca. 15% (ergens bij Rurberg??), is de rest een peuleschil.
In Hellenthal ruik ik de stal, en voel ik de pijn niet meer, en vlieg het vals plat op richting Hollerath. De rest in verbijstering achterlatend.... althans... zover ik in staat ben ze achter te laten......
In huize 'De Vos' volgt de onvermijdelijke evaluatie, analyse strategie aanpassingen voor morgen. Daar moeten we snel mee zijn, voordat Rijn daar van mee profiteert. Jarige job komt vlak na tactische afspraken binnen geslopen.... zou ie toch stiekum hebben meegeluisterd....??
Dan nog uurtje Tour kijken, en genieten van het gestuntel van het peloton over de hellingen die wij de afgelopen jaren 'overgevlogen' zijn.... Nadat we onze tips en trucs hebben samengevat en aan JumboVisma hebben gemaild verdelen we het peloton in teams voor de bereiding van de eenvoudige doch voedzame avondvertering. Dat slaagt wonderwel goed. Met absolute complimenten die de ingredienten over de pannen heeft verdeeld, de gasknoppen en de roerinstrumenten bediende EN op tijd de gasknoppen uitdraaide. Het was heerlijk. Alleen was de prei net wat te klein gesneden vond ik persoonlijk, en wat overdadig schoon.....
De avond werd gevuld met de open discussie over de route van morgen. Voorstellen varieren van 30km tot 300km. En bestemmingen van rondje Hellenthal tot een 5 landen route. Je raadt het al.... het wordt een compromis..... we moeten per slot de zondagsrust beetje in ere houden.
Na de Avondetappe mogen we onder zeilllllzzzzzzzz.......