Lejourretour…..

David beweert dat ie slecht geslapen heeft …. Dus de boodschap is wel duidelijk……… m’n melodieuze ritmische ronkjes zullen wel weer de schuld krijgen. Hoewel …. ik kan die oehoe die vlak bij ons open raam uilenhymnes voor de zondagochtend mis aanheft ook de schuld geven. Blij dat de wekker gaat, want dan mogen we officieel wakker zijn. We douchen zo snel, dat je bijna niet gelooft dat we gescheiden hebben gedoucht. We zijn de eersten.in de buurt van de auto’s. De fietsen staat er gelukkig nog op….. niemand wil natuurlijk die afgepeigerde wrakken hebben.
Snel 6 ontbijtjes naar binnen geduwd onder de sociale groepsdruk om in ieder geval om 7 uur van ’t IBIS territorium af te rijden. Dat lukt redelijk. We zien af van de boterhamzakjes vullen met lunch voorzieningen. Geeft zo’n kledder boel, muesli, appelmoes en zo. Nog in ’t donker zitten we op de route du soleil, helaas met de soleil in de rug. Het weer is wat beter dan gisteren, droog, wolken en mistbanken, maarrrrr…….. heerlijk rustig op de weg.
Eigenlijk zonder hoogtepunten rijden we richting Nederland. Enige subhoogtepunten zijn het ledigen der blazen ergens bij Dijon en wederom in Luxembourg. Tevens daar wat getankt. Diesel zowel als koffie, en een drupje thee. Onze filmtechnicus weet tussen Pouzin en Dijon nog episode 7 in elkaar te flanzen, hoewel enigszins softfocus, maar dat is ‘m vergeven. Okke beweert dat het de regen was, maar volgens mij hebben we alleen maar mooi weer gehad……
De rust en saaiheid leiden tot lichtelijk verdorde dichterlijke bloempjes (brandnetels?)…. asjeblief…. Vergeet ze weer snel…..
6 fietskes bestegen de Fantoe
Ze waren toch oho zoo moehoe
Ze kwamen bekaf aan,
maar hadden het toch maar gedaan.
Mais deu vjijje hommekes declaré ils pour fou……
(vrij naar Petrarca, bekende Ventoux filosoof)

‘Al is de berg nog zo hoog,
maar naar boven moet je toch. (Mollemaatje?)

Na de 2e koffiestop worden noodgedwongen wat chauffeurswissels doorgevoerd. Om toch wat leven in de brouwerij te brengen, besluit ik met m’’n ogen dicht een afslag te nemen in Luik. Dat lei(ij/)dt tot een aardige toeristische zoektocht door Luik. Vaak door heen gereden richting zon, maar nooit zoveel gezien als nu. De strijdige links/rechts commando’s (van Okke en Rijn of andersom) denderen door de auto. Uiteindelijk vinden we toch weer een bordje ‘Maastricht’, met als trouwe hond de blauwe taxi met geel bordje ‘test’ op ’t dak (toch?) achter ons aan.
In Maastricht probeer ik het weer, maar er wordt hard doch rechtvaardig ingegrepen. In Nederland is het duidelijk Nederlands weer. We proberen nu wel de A2 met de wetenschap dat nu de A73 is afgesloten. Om 18.00 draaien we Parkhout op. Als de wiedeweerga wordt de autowissel uitgevoerd met 4 auto’s. Angelique heeft in een flits een aantal kerels voor bij zien rennen, waarvan ze amper iemand herkende, hoewel eentje bekend rook. Hoewel alles rook naar drop. In ’n megane vervolgen we onze weg met ETA 20.00 voor Kolmeer. Ietsie pietsie eerder op ’t Penningkruid. De overige ETA’s zijn me niet bekend, maar interesseren me op dit moment eigenlijk ook niet zo.
Het was een wat afwijkende tour ten opzichte van voorgaande jaren. Iets minder hoge toppen, maar zeker prachtige landschappen, in een oogstperiode. Wat mij betreft voor herhaling vatbaar. En we hebben geleerd dat vroeg vertrekken ruimschoots tijd oplevert om op tijd binnen te zijn, en een lunch op tijd oplevert. Dus wat let ons………….? Wat wordt ’t volgend jaar…………..
‘k Wiet niet zeker, maar wellicht komt er nog een nabrandertje deze week………. Uitslag van de dopingcontrole of zo……….!!!!!
Met dank voor de belangstelling van de nonieme en anonieme lezers….