GRAND DEPART d’HOUTAIN

Met stromende regen stap ik 17u uit de trein in HOUTEN Castellum….. Castellum…? Ou sont moi ici??? Tja… Houten…. Station uitlopen, fietspad volgen, de bruggetje over, dan rechts …. Na 100m sta je voor Lyndenstaete ….. Appje naar Rijn voor droog vervoer werkt niet. Dus uur later sta ik doorweekt voor Lyndenstaete. Rijn gelukkig wel thuis. Eerst koffie om op te warmen. Het is duidelijk dat de teamgeest nog moet ontwikkelen. Iedereen komt apart naar ’t vertrek. Ik zelfs niet eens met m’n eigen spullen. Daar heb ik m’n mecanicien voor. Gedurende de avond, na 't vurrukkullukke curry maal komt toch iedereen binnendruppelen…. Okke is nog net op tijd voor het even zo vurrukkullukke toet. Niet nadat Rijn en Angelique een inrichtingsplan voor de auto’s op hun erf hebben opgesteld. Op 25 weerapps worden de verwachtingen van de komende dagen in de Auvergne geanalyseerd. Conclusie: 100% kans dat niet 100% alleen de zon schijnt….. goede nieuws is dat dat ook voor de regen geldt….. Discussie puntje is nog of we juist wel de Dauphiné zullen ontmoeten of niet, en of we dat nu juist leuk vinden of niet. Wel doen we op enkele plaatsen de zelfde professionele route. Die jongens zijn dus eigenlijk ook best wel goed bezig….. Zet ‘m op Tommie…
Na nog wat verdere triviale details te hebben besproken, zoals vertrektijd, ontbijt, wel of geen koelbox mee, kamerindeling….. en nog wat sterke verhalen uit de oude doos… toch maar proberen de MAMIL TOUR 2019 in bed te winnen…….
Wel even slikken dat ik de kamer moet delen met een fiets….. gelukkig niet roze…. Kijk … met die Willier van Rijn had ik nog vrede kunnen hebben….. Maar ja, je moet geen slapende fietsen in hun handrem knijpen …. (oud Nij Beetster gezegde).