Fietsdag 5 – Tour d’Auvergne

De hoop, de verwachting is hoog…. Zeer hoog….. De eerste volzondag, dan wel zal Harry Wim de hele nacht wakker houden met z’n prachtige sonore nachtgeluiden….. Het wordt A., Wat betreft B….. m’n sonore nachtgeluiden waren niet hard genoeg om Wim wakker te houden en de wanden dik genoeg om de geluidsoverlast te beperken tot onze kamer. Dus Boudewijn niet zeuren over snurken, gewoon ’n mentale instelling. Net als bier brouwen. Wat meer zorgen baart is de au-au rug van Rijn. Een oefenwandelingetje naar de boulangerie gaat net goed. De stenen dorpstrap doet ie keurig met 5 ingelaste pauzes. De enthousiaste Pyreneese berghond onderweg krijgt ‘m ook niet van z’n stuk. Maar eenmaal thuis is de koek wel bijna op. We proberen de Okke cocktail nu op Rijn uit…, hoewel hij denkt dat ’t alleen maar een paracetamolletje is. Gisteravond al geanticipeerd op deelname door Rijn door de Tour d’Auvergne in omgekeerde richting te doen. Dan krijgt ie de loeizware collen allemaal in ’t begin, en is ie ’t gelijk zat…. De planning is 120km met mogelijkheden tot inkorten. Altijd handig. Met tevens bekende stukjes van enkele jaren terug. Okke probeert de drempel van de tuindeur nog weg te schoppen, waar de drempel het overigens niet mee eens is. De anderen nemen het initiatief van deze poging niet over……
We hijsen Rijn op z’n Willier en duwen ‘m de goeie kant op. Achter ’t huis ‘….. naar ’t oosten en doorfietsen Rijn!!!’ Het is gelijk 400m omhoog als opwarmertje voor de Col de La Croix Morand. De top voor vandaag. Het weer is fabelastisch mooi, net als het landschap. Prachtige open vergezichten. Eigenlijk niet te beschrijven, domweg ….. een aanrader om ook dit eens te bezoeken…. al dan niet per of met fiets. In het begin nog het uitzicht, overigens ook vanuit onze tuin, op het pompeuze Chateau de Murol, die strategisch op ’n hoge rots is gebouwd. Ziet er ’n beetje uit als het begin van een stenen Eiffeltoren, waar ze na de 1e verdieping mee gestopt zijn. Desondanks een indrukwekkend partij gemetselde steentjes.
Na ademloos genieten op de top van de Col de La Croix Morand vallen bij Rijn de kwartjes, en komt met een verstandig besluit. Hij gaat terug en telt z’n zegeningen van deze dag. Okke biedt zich aan voor de mantelzorg om mee te gaan en vervolgens onze route de andere kant op te fietsen. Wiskundig gezien doorgerekend en geconcludeerd dat Okke dan Wim en mij wel ergens moet tegenkomen. Voordeel van onze strategie deze week. Overigens wordt er vandaag HEEEEL driftig stickers geplakt. Ik zorg dat ik beetje achter in ’t peloton hang, want dan heeft Wim in de kopgroep de honneurs al waargenomen. Na ’t emotionele afscheid van de 2 sub-pelotonnetjes vervolgen Wim en ik de weg van onze geplande omgekeerde dag 5 route. Die voert ons wederom door Mont-Dore. We volgen vervolgens de klassieke ‘Tour d’Auvergne’, aangegeven met (door Obelix himself?) gehouwde routeborden. Prachtig. We hobbelen ons zeer heuvelachtige parcours door. Bijna geen moment horizontaal, hooguit vals-plat. In het zeer bekende Chastreix…. Wie kent het niet?? In een miniem kroegje met point-distrubution-de-pain (soort post-nl-punt maar dan voor stokbrood). Aan de andere kant van de straat zou een stukje fromage ou jambon te halen zijn geweest en een nog miniemer winkeltje. We houden het allebei bij een halve baguette met 2 blikjes cola elk. Een waar feestmaal. De communicatie met Okke levert een date op gepland te Super – Besse. En weer door met op…. en af….. en op….. en af…… ed zee tera. Na de col de Geneste eindelijk het uitzicht op de regelmatig door de toer bezochte finishplaats Super-Besse… vandaag een uitgestorven ski-oord. Aan de hoofdstraat nog een colaatje, en contact met Okke. Date wordt verplaatst naar Besse(-bas). Het wordt nu heel bekend terrein, en we doen onze integraalhelmen op. Het schijnt hier niet pluis te zijn qua wespen of zo…..??!! Wim ziet overigens z’n kans schoon….. in de afdaling naar Besse…. 11% met sterke laterale winden (reukloos)…. Scherpt ie het snelheidsrecord aan, en tipt net de 90km/u niet aan. Bij de rotonde in Besse wachten we op onze connectie….. Okke heeft echter wat tegenslag…. Dus we fietsen door rekenen op een bewegende hereniging van de pelotons….. maarrrrrr…. dan moet je wel op de zelfde weg zitten. Laat ons meeting-moment nu net plaatsvinden op een wat onlogische route plaats, waardoor de pelotonnen op 500m afstand bij elkaar langs fietsen. De oortjes doen gelukkig hun werk, en de samensmelting vindt alsnog plaats.
Wat Okke en Rijn daarvoor allemaal voor avonturen hebben beleefd schijnt in ander deel te worden gepubliceerd. Dus ik ben benieuwd…… ik denk veel gepiep en gekraak van Rijn die in ziedende afdalingen de scherpe bochten probeert te nemen zonder te remmen want dat doet ook wat au-au in de rug…..
Okke kent de route nu, en gidst ons terug naar Murol, met nog steeds op af, op af, op af, enzovoort. Overigens als je op strava de moeite neemt Okke’s trip te bekijken, dan zie je een heeeeel bizar geografische ondekkingstocht…. prachtig. We komen zo’n beetje uit op 100 a 105km, Rijn net een ietsiepietsie minder. Uitpuffen in de tuin onder genot van wederom een colaatje en een scholiertje )of twee….(. Voornemen van de pizzeria wordt rigoureus ter zijde geschoven na de prestaties van Okke in de keuken van voorgaande dagen. Dus toog ik met Rijn naar de drive-in (???) SPAR met een boodschappenlijstje. De verwachtingen worden weer meer dan waargemaakt met gevulde paprika en tomaat (met lekkere dingen erin) en pan vol rijst. Toetje uit de hoed van Nestle, iets wits en bruins…?! Vanavond plannen voor morgen maken. Morgenvroeg lijken de statistieken aan te geven dat het cycable weather is. Middag kans wat kleiner op droog weer…… We improviseren wat kleinere rondjes….. denken we…. We zien wel….. In ieder geval wint Van Aert na de tijdrid ook de sprint van vandaag in de Dauphiné, ook geen onbelangrijk detail, na het wereldnieuws dat Froome gister niet ongeschonden z’n neus kon snuiten terwijl hij met 60 een rotonde tegen de richting van ’t verkeer probeert te nemen op met een wheely….. Tijd dat Mathieu v/d Poel toch definitief in ’t peloton komt……