The flat mountains

Het is weer zover. De voor mij traditionele testrondje om de elf meren in de buurt van Sneek. Samen met Gijsbert, die nog een gast heeft meegenomen. Hij dacht; om de buurt demarreren, dan krijgen we bergfantje wel lam. HA!!!! Dan moet je 'm niet die ouwe fiets van je (20kg, roestvrij lood) aan 'm meegeven, jonge! Dit jaar blijken die 11-meren een stuk dichter bij elkaar te liggen; 100 ipv 150km. Die aarbevingen in Groningen hebben ook invloed op geostationaire banen van de Friese meren kennelijk. Het is dan ook zoeken naar de appeltaartstekken. Stipt om 8.12 vertrekken vanaf Schuttersveld. Even schrikken s morgens bij t wakker worden. De regen kletters intensiever dan gehoopt. Als we de deur open doen wordt het zelfs fors, maar als ik me omdraai om het Gijsbert en Joachim te vertellen, dan is de bui alweer voorbij. Maar de natte straten doen ons een loflied aanheffen voor de ass-savers. Om de beurten neem ik zet ik ze uit de wind, en breng ze naar een terras. Dan weer terug om de ander op te halen. Onderweg nog wat premiesprints op opstrijkend. Die 100km wordt zo toch wat langer. Door de gaswinning is de route Sneek-Irnsum-Joure-Oosterzee-Lemmer verdwenen ontdekken we. Gijsbert is nog in volle opbouw na zijn revalidatie na de stürz in de voorbereiding van de tijdrit Stelvio vorig jaar. Joachim kent zn krachten nog niet. Wel een prachtige rug om mee te nemen naar l'Escala-Biarritz. Kan ik ook es uit de wind.
Dan Nieuwsuur. Enige vervelende berichten uit het peloton. Boudewijn heeft slecht getrain en heeft enkele weken zitten broeden op de smoes. Bedorven chocolade melk. bedorven spaken (die kende ik al), .... Het werd een bedorven project. De enige beetje brede rug in de ploeg, en die laat me in de steek. Volgende nieuws is vervelender. Gezondheidsproblemen in de familie van David. We hopen dat dat beter gaat worden, en dat dat dan ook niet roet in 't eten van David's superweekje gaat gooien. Die was op bevrijdingsdag in bloedvorm in de Ronde 'snel door Drenthe'. Ging zo snel dat de appeltaart van tafel woei, als David voorbij kwam.
Na verwoede pogingen van de heren om mij eraf te fietsen zijn ze voorbij Workum totaal uitgepierd. Zelfs voor de wind komen ze amper vooruit. Ze hebben niet eens door dat ze voor de wind fietsen, en dan 20km/u sneller moeten fietsen. Joa laat zn stempelkaart uit de kontzak waaien en Gijs prikt snel gaatje in zn band om even uit te rusten.
Na een sight see tour door Sneek waarbij ik ze nog probeer de berm in te rijden (mislukt) zijn we net op tijd voor de buurt-BBQ, waar ik me niet voor had opgegeven, wat me her en der wat boze blikken opleverde ...... asociale buurtbewoner ...... Maarrrr volgens mij ben ik 't 'r klaar voor.
Ben benieuwd of de rest nog hoop heeft.......?
Heeft de hoogte stage van Rijn nog wat opgeleverd? Met compleet team afgereisd naar Zuid Frankrijk om 't parcours te verkennen, moet je nagaan. Nee, 't wielrennen van tegenwoordig wordt er niet sportiever op. Volgens mij bezorgt DHL deze dagen wel weer wat AICAR op diverse adressen.....