.... toegift ...... dag 0

En er is meer.

Henk arriveert in ’t hotel, relaxed en uitgerust van 2 uurtjes treinen en de rest wachten en overstappen. Volgend jaar allemaal met de trein, en de fietsen via PostNL of zo. Moet kunnen.
Met ’t post-it-je met restaurant Lormont in. Eerste restaurant is 45minuten wachten, maar in de franse variant van TexMex is het zo aanschuiven aan het rijk beladen buffet. Taalverwarring tussen Spaans, Frans, Engels, Nederlands en Fries moeten eerst opgelost, voordat een normale bestelling kan worden gedaan. Ondertussen worden de sterke reisverhalen uitgewisseld. De eindstand is volgens mij een gelijkspel. Beide even saai. David krijgt een belletje, terwijl wij de eerste ronde volgeladen borden naar Russisch model naar onze tafel zeulen. David komt met bedrukt gezicht terug…. Hotel voor morgen ….! Waar wij bleven….; maar dan in het Spaans. Ze hebben verkeerd geboekt spuugt David er gepikeerd uit. We voorzien een ontploffing. Maar na een check, komt er een beteuterd….. shit, ze hebben gelijk….. Een uur lang moeten we hem troosten met z’n beginnende dementie. Dan 4 man in slagorde met mobiel beleefd Booking.com z’n drukste dag dit jaar. Alle vrije bedden in Azpeitia worden afgeschuimd, met als resultaat binnen kwartiertje een beter en goedkoper hotel in ’t zelfde durp. Eind goed al goed…. en David kan al weer een beetje lachen…. als ’n boerke met kiespien… want hij weet dat hij dit nog heeeeeeel lang gaat horen. Snel de eerste gezamenlijk vorstelijke dis afgerekend en de bijzondere kamers, met alle ruimte voor zich openbarende mietjes, in gebruik nemen. Desalniettemin toch n lange vermoeiende dag….. met morgen de voor Basken legendarische Jaizkibel in ’t verschiet……. Ryn….. je krijgt hier zo’n spijt van, zo Boudi nog meer…..