Etappe 4 van Senterada naar Labuerda

Vanochtend bij het ontbijt was alles versiert door Wim omdat Menno jarig is. We hebben luidkeels voor hem gezongen en er werd op toetertjes geblazen. Om zijn koude voeten van gisteren op telossen kreeg hij Happy socks, maar hij had zelf al maatregelen genomen door de hele dag met wintersokken te gaan fietsen, dit begrepen wij niet bij de voorspelde tempratuen. Boreas was vandaag het eerste deel de chauffeur. Hij kreeg nog een laatste instructie en vertrok soepel.

Wij begonnen meteen vanaf ons hotel aan de eerste klim. De klim begon rustig maar werd steeds steiler. Uit eindelijk bereikte we Port de la Creu met wat gepiep en gekreun. Menno lag op kop als jarige job maar hij gaf zijn kop positie weg aan Wim om een aantal foto’s te maken onderweg. De afdeling was erg mooi en we kwamen toen onder aan in el Pont de Suert en kwamen Boreas tegen die de auto had geparkeerd op de volgende klim.

Na de koffie met zijn allen Port de Bonansa opgereden. Dit was wederom een erg mooi maar steile klim op de top hoopte we paarden te zien en Hoss helaas waren deze er niet.

Gerard gaf aan dat genoeg geklommen had en nam het stuur over van de DS. De kloven die we naast ons zagen werden steeds mooier en dieper. We konden lunchen in een gezellig Spaans restaurant. Was wel 5 gangen. We moesten na de lunch nog ruim 50 km fietsen.

De volgende klim was relaxt en ging vlot. Gerard had wat problemen met navigeren in de auto omdat hij geen ontvangst had met zijn telefoon. Hij schakelde over op zijn Garmin die het altijd doet! Hij nam daardoor een bijzondere route langs een Romeinse brug en hij hoefde daardoor niet door de tunnel. (Hij moest de DS wel wat hoger zetten wegens de hobbels in de weg).

De fietsers poseerden bij de Romeinse brug en begonnen na deze mooi plek aan de laatste nog steilere klim Collado de Foradada. De hitte nam toe, ruim 40 graden, en dat bij een stijgingspercentage dat niet onder de 9%. Okke haalde zelfs Wim in die bijna een zonnesteek kreeg. Boven stond gelukkig Gerard te wachten en konden we ons vocht weer bij vullen.

Tammo en Menno zijn uitstekende waterdragers ze kunnen elk waterpunt in Spanje vinden.

De rest maakt daar dan dankbaar gebruik van. De laatste 30km waren er afdalingen die breed waren met mooi asfalt en dan leeft Wim zich helemaal uit (met Okke in zijn wiel).

Na Ainsa moesten we nog een klein stukje omhoog naar Labuerda. Tammo heeft een mooi hotel geboekt. Onze fietsen mochten in een kamer bij de kinderfietsen staan.

Tammo, Boreas en Wim zijn nog even naar Ainsa geweest en hebben het Romeinse dorp bezocht.

Menno sluit zijn verjaardag af met een goed gevoel .