Etappe 5 van Labuerda naar Jaca

Etappe 5 van Labuerda naar JacaJaca,19 juni 2024

De ochtend begon met een uitgebreid ontbijt. We konden kiezen uit omelet, gebakken ei, worstjes en nog veel meer. Wat elke keer weer opvalt is de vriendelijkheid van de Spanjaarden. De eigenaar was gisteravond naar Tammo toegekomen en drong aan dat hij deDS in de garage van het hotel moest zetten en niet buiten op de parkeerplaats.

Het was Tammo zijn DS dag , dakje open armpje door openraam naar buiten, hij had zich hier al de hele week op verheugd. Maar eerst hebben we een wielwissel doorgevoerd aan Tammo zijn fiets want dalen met hoge velgen is bij wind echt geen pretje. Tammo mocht Okke zijn extra wielen lenen. Het overzetten van de pion koste nog wel wat moeite maar lukte uit eindelijk ook. Omdat de eerste klim vanuit het hotel begon gingen we alle 6 samen oppad naar de eerste top. We zouden eerst door de kloof rijden die Okke op een eerdere vakantie had ondekt. Helaas bleek die afgesloten wegens vallende stenen en moesten we via de andere route rijden. Gevolg ca 8 km om rijden maar wel in de vorm van de klim naar Collado de Vio 1265m hoog. Tammo keerde daar om en ging de auto ophalen en wij vervolgede onze weg naar Puerto de Fanlo 1372m. De weg daar naar toe leverde prachtige vergezichten op en Menno was zo onder de indruk dat hij pardoes zijn zonnebril leit liggen op het uitzichtspunt. Gevolg was dat hij terug moest en een hele steile klim op moest rijden die we net hadden afgedaald. Gelukkig lag zijn zonnebril er nog. Ondertussen waren de andere op de top van de Puerto de Fanlo beland. Boreas hoorde tijdens de klim steed getik aan zijn fiets bleek zijn radar syteem afgebroken te zijn en alleen nog aan het draadje te bungelen, we besloten alvast af te dalen om te zoeken naar een restaurant voor de lunch. Menno is in recordtijd de Fanlo op gefietst en was ca 20 minuten laten op de lunch plek. Onder tussen was Tammo ook gearriveerd.

Heerlijk hamburgers met frites gegeten (blijkbaar is medium rare normaal in Spanje). Tammo stapte helemaal enthousiast uit de DS, hij had heerlijk kunnen dalen op zijn nieuwe wielen.

Tussen de lunch vielen al onze fietsen om door een windvlaag, door de fietsen netjes achter elkaar te zetten leek het wel een domino spel. De Garmin valalarmen gingen ook nog af maar iedereen wist op tijd die uit te zetten zodat het thuisfront niet in paniek zou bellen.

Na de lunch onze laatste berg voor deze dag Puerto de Cotefablo 1423m hoog. Tammo reed ook deze berg op en daalde weer af naar de DS. Wat verder op viel was dat Boreas wel erg hard omhoog reed blijkbaar was de gewichtsbesparing door het wegvallen van de radar en de accu zo groot dat hij bijna omhoogvloog.

Het hotel in Jaca was niet echt eenvoudig te vinden leverde Tammo een parkeerbon op hij had de auto eventjes in een wandel gebied geparkeerd. De laaste kilometers naar Jaca waren zwaar omdat we allemaal moe waren. Gerad probeerde nog lichter te schakelen maar na veel gekraak bleef hij gelukkig net nog op de fiets zitten. Menno klaagde over zere benen en Okke zei niet zoveel meer.

In de sleutelkluisjes van het hotel bleken maar 2 van de 3 sleutels te zitten. Vraag was waar is de derde sleutel. Menno had een ingeving en viste de derde sleutel uit de brievenbus. Hoe laat ik maar in het midden. Nog even de eigenaar gesproken hoe dit kon en we mochten de fietsen in de Bar zetten.

’s Avonds tapas gegeten in een leuk restaurant met personeel dat alleen Spaans kon maar met Boreas en google translate is het gelukt. Ook al was Gerard te moe om iets te bestellen (Gerard zegt steeds, ik moet want eten anders val ik van de fiets,). Gelukkig had Wim 2 hoofdmenu’s besteld en heeft Gerard zijn gehaktballetjes met friet opgegeten.

Morgenochtend zal Tammo op zoek gaan naar de bakker in zijn dagelijkse ochtendwandeling.