Eerste proeve

Ruim op tijd om de ditgitale hanen te onderscheppen worden we wakker. Door de muur horen we de ruzies op 108. Mn keel zit nagenoeg dicht, dus maar een cockatail van vissermansvriendjes en ricolaatjes naar binnen gewerkt, en toch maar n hete douche voor ik me volledig in t zweet ga fietsen. k Ben niet de enige merk ik. Snel inpakken en alle zooi op verzoek van onze logistiek manager alvast naar de auto gebracht. Om acht uur richting restauratie. Nog wat stickers geplakt, ondermeer bij onze buren de gendarmerino of policia, whatever. De rest is er niet blij mee, want zijn bang dat ze als terroristen zullen worden opgepakt. Maar volgens mij werken ze 2e Pinksterdag niet. Hoewel het de vraag is of ze dat verschijnsel kennen hier. Nog geen meubelboulevard gezien hier, dan zijn 2e feestdagen eigenlijk overbodig. Het ontbijt doet niet onder voor t diner van gisteravond. Veel keuzes, ca. 60 soorten worst, zelf aan te snijden. In 3 woorden: geweldig. De televisies schreeuwen de uitslagen van de gemeenteraadsverkiezingen alle ruimtes is. Winnaars en verliezers zijn makkelijk te onderscheiden, en we kennen ze allemaal, want de volledige route gisteren was volgehangen met de gezichten van alle kandidaten. k Heb van ze gedroomd. We zitten nog steeds te gissen waarom er een schattige foto van Sean Penn ingelijst naast de kassa staat. Ooit hier geslapen, of is ie van Catelaanse afkomst? Het is t eerste. 24 augustus 2013 heeft ie hier gelogeerd. Na t afscheid lopen we terug. Sticker bij policia is weg?! Ze werken dus toch. We zien geen boevenwagen om de daders op te pakken. Snel klaar maken, chauffeur geinstrueerd. GPS ingesteld voor de tip van de week, nl. de route van Jaime, richting La Seu d'Urgell via Castellum N'Hug. Na het inmiddels traditionele locale rondje van Okke, waarbij we gelijk Jan proberen kwijt te raken, via de N260, naar de rustiger GI402 richting La Pobla de Lillet. Waarbij we onderweg de Col de Merolla voor onze kiezen krijgen, ruim 1000 m. Je zal het niet geloven maar ik pak de punten hier voor de Bolletjestrui, ..... met afstand. Maar de rest spaart.... denk ik. Okke doet alsof ie 't moeilijk heeft. Hoe kan dat nou. Ik doe t ook met n verkoudheidje. In ieder geval: Das wetter ist fabelhaft, zoals de Catelanen zeggen. Temperatuur loopt snel op, en de arm en beenstukken worden snel weggeknipt. Henk weet in zn eentje (niet eendje) lang een vrachtauto met grote lucifelhouten achter zich te houden, tot de beste man zich kwaadmaakt en begint te dreigen. Als ie ons voorbij is loof ik een premie uit aan de gene die hem in de afdaling het eerst passeert. Helaas zien we m niet meer terug. In La Pobla de Lillet hebben Okke en David een kleine voorsprong. Daar nemen we de afslag. Okke staat bij de afslag, en ik rij gelijk door ervan uitgaande dat David ook doorgereden is. Dat deed ie ook, echter het dorp in voor de premiesprint aldaar. Ik voer het tempo op om hem te achterhalen, maar jaag dus op een spook. Als een half uur later de volgauto mij inhaalt, brult ie dat ik 10min Voorsprong heb, en voor de etappewinst moet gaan. Maar.... het gaat wel goed, maar om 20km die 105kg omhoog te sleuren, moet er wel tenen en tanden gebeuren. Bij de time out Castellar de n'Hug laat ik me inlopen. Kan ik wat langer rusten. Donker wolken pakken zich samen boven de Coll de Creueta. Een puist van bijna 1900m die vanaf 850m begint. Dus meer dan 1000 hm. Toch maar regenjasjes mee. Met voorsprong vertrek ik weer na de time out. De haarspelden hebben tot effect: wind mee, wind tegen. De combi klimmen wind tegen, is killing. Ik vang veel wind. Waarom weet ik ook niet. En de wind is koud..... erg koud. Met mn koutje op de borst, haalt die smiegt van n Rijn me in. Waarschijnlijk al die tijd al uit de wind achter me gehangen. Als het brandstof peil zakt en er een gelletje in moet, passeert de tweede me. Bij de derde korte stop, komt David langs. Daar heb ik nog een contract als Lead Ouditor mee. Dus ik sleur m mee naar voren langs t hele peloton en hij finisht keurig als derde niet ver achter de 1e twee mannen. Wilier heeft in ieder geval de bergprijzen gewonnen vandaag. Dan is het wachten op Henk. Is ie op of is ie vlindertjes en heide op de (digitale) plaat aan t zetten? Ik besluit m tegemoet te fietsen. Gelijk een aantal buggies op de video zettend. Snel verschijnt Henk al om n bocht, en ook hem lead-outitor ik naar de top. Effe mn achter wiel checken.............. en ik jodel de hele Pyreneeën bij elkaar. Slag in t wiel, maar erger SPAAK KAPOT. Ik stampvoet, dat ze in Groningen alsnog een aardbeving voelen. Vervolgens komt er een lawine van tips hoe ik beter op de fiets moet zitten want t is toch allemaal mn eigen schuld. Dat die gasten daar tijd voor hebben. Beetje bij mij in 't wiel zitten, kijken hoe ik fiets, en vervolgens dat wat afkraken. Jaloersigheid viert hoogtij in t peloton. Had het idee dat ik t zadel er maar af moest halen, kan ik geen kant meer op, dus rustiger op de fiets (????). Vrienden ???? k Moet zeggen geen kwaad woord over David en Henk. Gelukkig toch een reservewiel van Rijn gekregen. Sticker ergens op geplakt, en del donderen. Weer geen camera aan als er een marmot voor me de weg oversukkelt. Op de subtot enkele km's verder, tot mn verrassing een kudde medium shire achtige paarden. 15 merries met veulens. Allemaal giga speelse veulenbonken. En de moeders met alpen bellen om de nek. Heel apart. Leuke foto voor Simone. Henk komt de man met de hamer tegen en neemt plaats in de ploegleidersauto. Daarna door naar beneden via Molina naar Alp. Leuke afdaling waarbij je moet oppassen voor de laterale, frontale en anale rukwinden. We blijven op de fiets zitten, zelfs bij een gecamoufleerde verkeersdrempel. Behalve David, die verliest zowat alles wat los op zn fiets zit, bidons, fietslaptop, zn verstand. Maar de volgauto zet gelijk de weg af zodat alles weer bij elkaar geveegd kan worden en met ducktape weer aan de fiets kan worden gemonteerd.
Verder naar Alp (in de Pyreneeen??). Eerste niet wintersportdorp dat we tegenkomen, en waar hopelijk een restauranti open is. In 't centro vinden we inderdaad snel iets. Wederom siesta menu. Leuke bediening, nog goedkoper als gisteren. 75€ voor 3 gangen voor 6 personen incl. drinken. Moet niet gekker worden. Mn leen wiel doet t nog goed. We weerhouden Okke van n rondje Alp, en vinden rap de route naar t hotel in La Seu d'Urgell. Helaas is t een vrij grote weg met redresseerstrook waar fietsers goed kunnen fietsen, en nota bene verkeersborden waar automobilisten verplicht met minimaal 1,5m tussenruimte cyclista moeten passeren. In ganzenoptocht proberen we bergafwaarts La Seu te bereiken. Dat klinkt makkelijk maar, met koude 6bft tegen, nog n hele opgaaf maar om 17u zijn we op plaats van bestemming..... althans ik. De rest ontkwam niet aan 't rondje La Seu van Okke. Het hotel is bijzonder...... m.n. de waard. 250kg schoon aan de haak. Geen woord engels. Maar keurig 3 zeer gedateerde kamers, en n waakhond die de gastank bewaakt. Bijna wordt ik bijgelovig. Ik krijg willekeurig een sleutel in handen gedrukt. Ik kijk..... voor 3x op rij......... 107..... hm.... OK dan, we installeren ons. David en Jan boodschappen. Rijn een wasje. Okke fietsen repareren (mijn en zijn wiel). Henk vriewielen. Nog even mn schatje gebeld, en hoor dat ONS paard, voor t eerst in t bos heeft gespeeld. Vond ie zo leuk. Wilde voorstellen om met m naar de Pinkstermarkt in Leek te gaan, kan ie wat dronkeboeren wegtrappen.... keileuk. Maar vindt Simone wat minder denk ik.
Heerlijk douchen... die is wel goed. Ook goed is de wifi. Wel zelf een extra cijfer in de sleutelcode erbij organiseren. En zo bij het diner de sterke verhalen van vandaag aanhoren, en onvermijdelijk mijn fietszitgedrag. Ik denk dat ik morgen maar een verrassing in de route bedenk....... Wellicht zo nog een aanvulling. Overigens bedankt voor de reacties van deze en gene. Hoe meer hoe beter. We zitten er aan te denken dat de email adressen die voor morgenavond niet eens hebben gereageerd er maar gewoon afgooien..... Goed plan of niet........?